"माझा रंग शर्ट भिजलाय पाणी पिताना!"
ह्या वाक्याचा अर्थ लावून मेंदू दमला, शेवटी त्याच्या आईने उलगडा केला- अगं 'रंग शर्ट' म्हणजे त्याचा एक लाल रंगाचा शर्ट..🤣'
जगातला सर्वात भडक उठावदार रंग हाच मुळी त्याने 'रंग' ह्या एका शब्दात उरकून टाकला होता..
त्याच वेळी, त्याच वयाची असलेली मैत्रिणीची मुलगी मजेंटा, नेव्ही ब्ल्यू, ऍक्वा ग्रीन असले तपशीलवार रंगसुद्धा ओळखून, बोलताना त्यांचा उल्लेख करायची. तिची आई ही बुटीकची मालकीण असल्याचाही तो परिणाम असणार..
तेव्हा अस्मादिक मात्र पोरं-बाळं, संगोपन, जडणघडण असल्या भानगडीपासून कोसो दूर असलेले शिंगलत्वाचे स्वच्छंदी आयुष्य जगत असल्याने "प्रत्येक मूल वेगळं असतं, त्यांच्यात तुलना करू नये" ह्या ज्ञानापासून वंचित होते.
तेव्हा सुद्धा कपाट उघडलं की आईच्या व माझ्या खणात असलेली विविध रंगांची रेलचेल दिसते.. आणि बाबा व भाऊ यांच्या खणात ठराविक काळा, पांढरा, राखाडी, आकाशी, चॉकलेटी, अतीच झालं तर लिंबू कलर वगैरे, आणि संघ गणवेशाचा खाकी एवढेच रंग दिसतात ह्याची नोंद मेंदूने घेतली होती.
पुढे स्वतःलाच मुलगाबाळ (मराठीत- बेबीबॉय) झालं, तो मोठा होऊ लागला. आता हा बारका रंगांशी कसा वागतो ह्याचं कुतूहल वाटायला लागलं. रांगत्या वयापासून त्याला माझ्या बॅग्स तयार करण्याच्या खोलीत मुक्त प्रवेश दिलेला आहे. नको असलेली छोटी कापडं, चिंध्या खेळायला दिल्या आहेत. शिवाय मी आणि माझ्या मदतनीस आपसात बोलत असतो ते त्याच्या कानावर पडत असतंच.
"ह्याला हिरवी चेन लावू की पोपटी?" असं विचारताना कुठल्या दोन चेन मावशीच्या हातात आहेत हे तो बघत असतो, त्यामुळे रंगांच्या बाबतीत अगदीच 'हा' नाही राहिलाय😁 आणि नेहेमीच्या ढोबळ रंगांपेक्षा वेगळे असे बरेच रंग त्याने ऐकलेत.
नवरा मात्र रंगांच्या ज्ञानात जरा 'हा'च म्हणायला हवा.. तरी हल्ली रंगांचं नाव उच्चारल्यावर साधारण काय प्रकारचा रंग असावा ह्याचा त्याला तर्क करता येतोय- उदा. शेवाळी म्हणजे शेवाळ असतं कातळावर तसा असावा, किंवा डाळींबी रंग आणि डाळिंब फळ, अमसुली रंग आणि बरणीतलं आमसूल, लेमन यलो आणि लिंबू, यांचा काहीतरी परस्परसंबंध असेल इतपत प्रगती आहे.
पण एकदा आमच्या दुकानात एक काकू छत्री विसरून गेल्या. घरी जाऊन त्यांचा फोन आला, "अरे अजय, तिथे मी माझी छत्री विसरले बहुतेक, राणी कलरची छत्री आहे का रे तिथे?"
"ऑ?? राणी कलर??? इथे तीन छत्र्या आहेत, त्यातल्या कुठल्या छत्रीचा रंग म्हणजे "राणीकलर" ते बघायला तुम्ही या इथे" असं सांगून फोन ठेऊन दिलंन🤣🤣🤣
कुठली राणी ह्या रंगाची होती कुणास ठाऊक? व्हिक्टोरिया की लक्ष्मीबाई? असं पुटपुटत हतबुद्ध झाला फक्त!
मग ही कैफियत ऐकून "अरे चिंतामणी कलर ह्या नावाचा पण रंग असतो, माहित्येय का तुला?" असं विचारून आणखी बुचकळ्यात टाकला त्याला..
आता खरी गंमत पुढेच- अबीरला अगदी रंगवून गोष्ट सांगत होते- टोपीवाला आणि माकडे. तर त्या टोपीवाल्याकडे खूप टोप्या होत्या.. त्यांचं वर्णन करायचं तर रंगांच्या नावांची जंत्री आलीच. लाल, निळ्या, हिरव्या, पिवळ्या, काळ्या, पांढऱ्या... असं करत करत अबीरकडून जास्तीत जास्त रंगांची नावं काढून घेत गोष्ट पुढे सरकत होती.. अबीर आठवून आठवून रंगांची नावं सांगतोय.. त्याच्याकडचा रंग-नाव-संग्रह संपत आला तशी शेवटी फिक्कट निळा, गडद निळा, असं सुरू झालं..
मग बाबा मदतीला धावून आला.. "अरे 'विनायक कलर राहिला !!"
आता चक्रावायची वेळ माझी होती...माझं हे 🤔🤔🤔 असं तोंड झालेलं बघून अजयला वाटलं काहीतरी गडबड आहे.
"असतो ना ग असा रंग? तूच मागे कधीतरी म्हणत होतीस🤣"
मग एकदम ट्यूब पेटली..
"अरे! विनायक नाही रे बाबा, चिंतामणी! चिंतामणी कलर😂😂😂"
असो तसंही सुभाषितकारांनी म्हटलेच आहे- "सर्वदेवनमस्कारा: केशवं प्रति गच्छति"
चिंतामणी काय नि विनायक काय..
उद्या रामा ग्रीन सारखा लक्ष्मण ब्ल्यू दिसला कुठे तरी आश्चर्य नको वाटायला!
©ऐश्वर्या पेंडसे जोशी
